زین دو هزاران من و ما ای عجبا من چه منم/گوش بنه عربده را دست منه بر دهنم
چونک من از دست شدم در ره من شیشه منه/ور بنهی پا بنهم هر چه بیابم شکنم
زانک دلم هر نفسی دنگ خیال تو بود/گر طربی در طربم گر حزنی در حزنم
تلخ کنی تلخ شوم لطف کنی لطف شوم/با تو خوش است ای صنم لب شکر خوش ذقنم
اصل تویی من چه کسم آینهای در کف تو/هر چه نمایی بشوم آینه ممتحنم
تو به صفت سرو چمن من به صفت سایه تو/چونک شدم سایه گل پهلوی گل خیمه زنم
بیتو اگر گل شکنم خار شود در کف من/ور همه خارم ز تو من جمله گل و یاسمنم
دست برم هر نفسی سوی گریبان بتی/تا بخراشد رخ من تا بدرد پیرهنم
مولانا